La piste se compose de deux chansons chantées par deux informateurs différents. La première est la chanson du vieux coucou connue dans la haute vallée de l'Aude et sur laquelle Jean Fourié a écrit un article dans la revue Folklore (Tome XXXII hiver 1979).
La seconde est une variante de "l'aubre de la camba tòrta"
Ces enregistrement a peut être été fait dans le quillanais ou l'espérazanais.


Sus un pibol un vièlh cocut èra crincat
gaitava amb un aire morrut un paure apasserat
l'aire triste la larma a l'uèlh se planhissiá
d'èsser gamat de venir vièlh e totjorn disiá
partirè lèu pel grand "voiatge"
Som petaçat coma un cruvèl
è tres pelsi al cervèl
e le cusson coma un fromatge
partirè lèu pel grand voiatge

L'aucèl li respond amb una grimaça as de topet
de te metre vint e cinc kilòs de graissa darrièr le copet
un emplastre de milhàs suls gautissons
l'autre li respondèc en se gratant les ausidors :
partirè lèu pel grand "voiatge"
Som petaçat coma un cruvèl
è tres pelsi al cervèl
e le cusson coma un fromatge
partirè lèu pel grand voiatge

Tu n'ès qu'una vièlha ròssa li diguèc un cura-l'uòu
per te n'anar fèr la nòça dins mon nitz pondiás ton uòu
sans me portar una becada me podiá pas bolegar
n'ès qu'una ròssa un grand fenhant
un tròç de gus un non digús
un vièlh fripon una canalha
te caldrà crebar sus la palha

Mès un jorn qu'espertinava d'un mossèc
un caissal que l'embarrassava l'enganaussèc
li crebèc mème la mèlsa e le bescòl
sans que se reviscolèsse le trapèron mòrt
E partiguèc pel grand "voiatge"
tot petaçat coma un cruvèl
aviá tres, benlèu quatre pelsi al cervèl
e le cusson coma un fromatge
partiguèc lèu pel grand voiatge

Al cementèri una agaça prononcièc un grand discors
amics çò que me tracassa es de véser tant de plors
seriá bograment daumatge de sallir le mocador
per un cocut tan volatge que visquèc totjorn /joaiós/
Adieu amic sans vantardisa
te'n vas coma un vièlh /cheminòt/
t'ès tant trufat del cant del chòt
t'ès perdut per la bavardisa
n'aviás pas mème una camisa

***

Viva les /vauriens/ qu'an plantat les aibris de las cambas tòrtas
sans le bon vin ieu seriá mòrt l'aiga m'auriá negat mon còr
una sola gota de vin benlèu me salvariá/tornariá la vida
tandís que l'aiga sanse vin m'acabariá de fèr morir
Prefèri mai a mon costat una botelha qu'una filha
una botelha se l'aviá quand auriá set me la beuriá;
Una filha a mon costat ela me causa que de penas
que de penas e de torments, viva le jus dels eisserments !
E quand nosautris serem mòrts, qué faràn las nòstras mestressas
vendràn ambels bracis dobèrts, viva les /vauriens/ que perdèm !